Verpersoonliking van God

3443 Die geloof in `n geestelik tasbare Godheid beteken geensins `n verpersoonlikte Godheid nie en om hierdie rede moet die mens nie `n eng idee van God hê wat alomteenwoordig en buite tyd en ruimte bestaan nie. Hy deurdring alles met Sy Gees, die hele heelal, die hele geestelike koninkryk en daarom is hy nie denkbaar as `n persoon wat volgens menslike begrip, ruimte beperk is nie. In plaas daarvan moet die verpersoonliking van God ten volle vermy word as `n mens enigsins naby die visualisering van God wil kom as die hoogste en mees volmaakte Wese. God het Homself inderdaad aan Sy lewende wesens in `n menslike vorm sigbaar gemaak deur die liggaam van Jesus met Sy Goddelikheid te deurdring en het Homself in Sy verheerlikte toestand aan mense vertoon, sodat hulle Sy ewige Godheid in Jesus Christus kon aanskou. Maar sodra die siel haar liggaam verlaat en in die koninkryk van lig ingaan, sal sy besef dat die ewige Godheid nooit deur menslike intellek begryp kan word nie en dat die beliggaming in Jesus Christus bedoel was om die geloof in `n geestelike tasbare Godheid in mense te wek of te versterk tydens hul aardse lewe, anders sou hulle dit moeilik gevind het om geloof te hê, wat noodsaaklik is om `n verbinding met God deur gebed te vestig.

Daarom het die ewige Godheid sigbaar geword vir die mense in Jesus Christus en in barmhartige liefde het Hy gepoog om Homself vir die mense toeganklik te maak, om hulle aan te moedig om kontak met Hom te maak. Jesus Christus was die Vorm waarin die ewige Godheid vir die mense op aarde beskut was. In die geestelike koninkryk sal dieselfde Vorm geestelik sigbaar wees vir die wesens wat die graad van volmaaktheid bereik het, wat hulle in staat sal stel om God te aanskou. Maar hierdie geestelike tasbare Godheid is oral aanwesig en daarom nooit afskryfbaar in `n beperkte vorm nie. Daarom kan Sy ook nie as `n persoon aangespreek word nie, want hierdie konsep word slegs gebruik vir die aardse lewe, want die mens self, as `n geïsoleerde individu in die heelal, eis vir homself die erkenning van `n persoon, dus word `n persoon altyd verstaan om `n menslike wese te wees. Dat hierdie konsep nooit op die ewige Godheid toegepas kan word nie, is toe te skryf aan die feit dat God Gees is. Maar die gees is nie iets beperk nie, nie iets wat in `n vorm gebind kan word wanneer dit volmaak is nie. Die opperste volmaaktheid is daarom onbegrens, bo alle begrip en deurdring die hele oneindigheid; Sy is alomteenwoordig, omdat Haar fundamentele substansie Liefde is wat ook nie beperk is nie en daarom ook nie as `n vorm voorstelbaar is nie. Die mens se intellektuele kapasiteit is beperk, hy kan niks behalwe aardse dinge visualiseer solank hy nog geestelik oningelig is nie. En daarom sal hy probeer om die ewige Godheid as `n persoon voor te stel, sodra hy in `n geestelike tasbare God glo, in `n God wie hy kan aanbid.

En God het hierdie suiwer menslike drang geakkommodeer deur Homself in Jesus Christus te beliggaam, naamlik deur aan te toon hoe `n mens wat `n God-welgevallige lewe lei met God kan verenig op aarde en so een kan word met Hom. Hy wou mense die weg wys om die finale doel te bereik, naamlik die totale eenwording met God. Die uitstraling van die goddelike Wese het die mens Jesus ten volle deurdring, gevolglik was slegs die eksterne vorm, die liggaamlike vorm menslik, maar Sy Siel en Gees was goddelik, hulle het weer volledig verenig met God van Wie hulle uitgegaan het. Maar tog het die ewige Godheid Haarself nie uitgegee nie, omdat dit onmoontlik is vir die mees volmaakte Wese om ooit binne `n vorm beperk te word. Nietemin is die ewige Godheid `n geestelik tasbare Iets, naamlik, Sy is geestelike Krag waarin die vermoë van wil en gedagte erken moet word, dus bestaande as `n Wese met Wie die mens innig kontak kan maak deur sy wil en gedagtes te gebruik. Want die mens se wil en gedagtes is ook nie gebonde aan die eksterne vorm nie, maar is deel van die geestelike wese wat in die mens is. Sodra die liggaamlike omhulsel wegval, bly die siel, die geestelik tasbare wese, in staat om te dink en te wil, maar volgens haar toestand van volwassenheid kan die vermoë slegs swakker of sterker wees, terwyl die ewige Godheid, as die mees volmaakte Wese, Haar wil en gedagtes in diepgaande Wysheid en onvoorstelbare Krag uitvoer.

Die menslike liggaamlike vorm is slegs die middel tot `n doel vir die duur van sy aardse lewe. Maar elkeen wat glo in die onsterflikheid van die siel, weet ook dat die eksterne vorm, die persoon, nie vereis word vir die voortbestaan van die siel nie. Nietemin bly die siel bewus van haarself as `n individuele wese, selfs wanneer sy by gelyke volmaakte siele aangesluit het, net soos wat die ewige Godheid ook die hoogste en mees volmaakte Wese sal bly vir die hoogste ligwesens wat heeltemal met God verenig het en onuitspreeklik gelukkig is in hul eie bestaan, omdat hulle altyd en vir ewig die Liefdeskrag van God sal kan ontvang en voel, Wie as ewige Vader, in intieme kontak met hulle sal wees. Amen.