Pligsvervulling

1829 Julle moet nooit tevrede wees om net julle plig te doen nie, maar julle moet meer as dit doen, julle moet vrywillig `n taak aanvaar wat mense nie verwag dat julle dit sal doen nie, maar wat julle uit liefde sal doen, eers dan sal julle liefdevol besig wees en slegs hierdie poging sal waardeer word en aan julle seëninge bring vir die ewigheid. Mense wat getrou hul aardse werk doen, glo dat hulle genoeg gedoen het. In daardie geval is hulle lewe in werklikheid `n lewe van vervulling van hul plig, maar tog is dit nie `n bewustelike diens van liefde nie. Wat `n plig ookal vereis om gedoen te word, stem altyd ooreen met wêreldse doelwitte. Enigiets wat `n suiwerende invloed op die siel het, sal nie gevra word of uitgevoer word as `n plig nie, maar dit moet altyd in absolute vryheid van wil gedoen word, en dit is waarom daar slegs gepraat kan word van `n siel se vordering, wanneer die persoon bo en buite sy plig werk en nie ophou met so `n goedhartige aktiwiteit nie.

Maar enigiets wat `n mens aanvaar vir homself of op `n ander plaas as `n verpligting, het slegs aardse waarde, aangesien naasteliefde nie noodwendig die dryfkrag van die vervulling van so `n plig is nie. Daar is, as `n reël, menslike wette wat ten doel het om die wêreldse orde te handhaaf, waar die vervulling daarvan nodig is om die mense se swak wil te bestry, want baie mense sal nie doen wat hulle verplig is om te doen nie, indien `n sekere sin van pligsbesef nie in hulle gekweek word nie. Alles wat hulle doen, is dus op die een of ander manier voorwaardelik en die resultate `n soort van aardse voordeel, `n aardse manier van lewe, wat net `n eindelose string dade is, wat almal inpas in die kategorie van pligsnakoming en op geen manier lei tot `n geestelike toestand van volwassenheid nie, want juis hierdie vervulling van plig verhoed dat mense werklik liefdevol aktief is.