Die dankbaarheid van die genese vrou en haar versoek om te mag bly - Jakob lig die verleë gedrag van Maria toe - `n Voorspelling van die vrou oor Maria se toekoms -Maria se beskeidenheid – Josef se tuiskoms

(15 Des 1843)

94 Nou het die vrou Maria gevra of sy haar nie wou toelaat om `n tydlank by haar te bly om die huis te dien, waarin sy haar so `n groot heil wedervaar het nie. 

[2] Maar Maria het gesê: ”Mevrou, dit is nie vir my om te beslis nie, want ek is self maar net `n diensmaagd van die Heer. 

[3] Wag egter `n rukkie tot my man terugkom van die veld af! Van hom sal jy die regte beslissing verneem!” 

[4] Maar die vrou het aan die voete van Maria neergeval en begin om haar letterlik as `n godin te aanbid, want sy het die genesing van haar gesigsvermoë vir `n te groot wonder aangesien, omdat sy blind gebore was. 

[5] Maar Maria het haar dit egter streng verbied en het haar in `n ander kamer teruggetrek. 

[6] Nou het die vrou begin huil, want sy het gedink dat sy daardeur haar grootste weldoenster beledig het. 

[7] Jakob wat in dieselfde kamer met die Kindjie gespeel het, het die vrou aangekyk en aan haar gesê: 

[8] ”Waarom huil u asof iemand u leed aangedoen het?” 

[9] Maar die vrou het gesê: ”Ag, liewe jong seun! Ek het immers haar beledig, wat aan my die lig van my oë gegee het! Sou ek dan nie huil nie?” 

[10] Jakob het egter gesê: ” Ag, wees oor iets anders besorgd! Die jong vrou wat u die badwater gegee het, is sagmoediger as `n tortelduif; daarom kan sy nooit beledig word nie. 

[11] Ook al sou iemand haar wou beledig, dan kan hy dit tog ook nie teweegbring nie! 

[12] Sy seën hom eerder tienmaal vir so `n belediging en vra die belediger selfs weer om sy vriendskap, op so `n manier dat ook die hardste steen geen weerstand daarteen sou kon bied nie! 

[13] Kyk, so goed is hierdie vrou! Wees dus daarom maar onbesorgd; want ek verseker u, dat sy nou net tot God vir u gebid het!” 

[14] En so was dit ook: Maria het werklik vir hierdie vrou tot God gebid, of Hy haar verstand sou wou verlig, sodat sy sou insien dat sy, naamlik Maria, ook maar net `n swak vrou was. 

[15] Maria was wel van die hoogste adel nie alleen deur afstamming (as koningsdogter) nie; maar haar vreugde het daarin bestaan, dat sy oral en deur elkeen gerespekteer word. 

[16] Na `n rukkie het die goeie, liewe Maria weer teruggekom en het die vrou werklik om vergewing gevra, indien sy miskien ietwat te hard teen haar uitgevaar het! 

[17] Hierdie gedrag van Maria het byna die dankbare vrou se asem weggeslaan uit pure liefde vir Maria. 

[18] En die vrou het uit die diepste vervoering van haar liefde gesê: 

[19] ”O stralende siel van my geslag, wat u edel hart my so kort gelede verbied het, dit sal eens volkere met u doen! 

[20] Want van alle vroue op aarde is u beslis die eerste wat des te seker `n verbond met die hoë gode het, omdat sy, behalwe haar waarlik goddelike deugsaamheid ook nog so onuitspreeklik lief, bekoorlik en mooi is! 

[21] Maar Maria het gesê: ”Liewe vrou, na my dood kan die mense met my doen wat hulle wil, maar tydens my lewe moet dit nie gebeur nie!” 

[22] Op daardie oomblik het Josef met sy vier seuns weer tuisgekom; en Maria het hom dadelik na die vrou gebring en hom alles vertel, wat daar voorgeval het.