Die vraag van die Kindjie oor die visvangs van die oggend -Die Kindjie wat lus het vir vis, antwoord op Josef se teregwysing: “Ek is oral tuis waar `n mens My liefhet” -Ryk visvangs in opdrag van die Kindjie

(08 Julie 1844)

248 Toe na ongeveer drie ure Jonathan en Josef met hulle goud- en silwervangs teruggekeer het, was almal in die huis alreeds op die been en het na die nog stad gekyk wat nog hewig gerook het. 

[2] Net die Kindjie het saam met Jakob Josef en Jonathan, wat die oewer genader het, tegemoetgeloop. 

[3] En toe hulle die oewer betree, het Hy hulle albei gegroet en gekus en aan Jonathan gevra of hy alreeds baie visse gevang het. 

[4] Maar Jonathan, wat die Kindjie ewe-eens met groot liefde omhels het, het gesê: 

[5] “O Jy my lewe, my liefde! Met die visse het dit vandag ietwat anders gegaan! 

[6] Maar ek het, beslis deur Jou almagtige hulp, `n gestrande Romeinse skip gered, wat `n gesant vir Cirénius aan boord gehad het. 

[7] Toe het daar baie goud- en silwervisse in my net geval en daarom laat ek vir vandag die eintlike visvangs maar agterweë.” 

[8] En die Kindjie het gesê: “Dit is wel in orde en baie goed, 

[9] maar omdat Ek vandag alreeds uitgesien het na `n vars vis, sou dit vir My beter gewees het as jy in plaas van jou goud- en silwervisse regte visse saamgebring het!” 

[10] Jonathan het gesê: “O Jy my lewe! Kyk, langs die oewer hang immers `n groot aantal vismandjies vol met die beste visse, waaruit ons wel baie vars vis kan neem!” 

[11] Die Kindjie het toe gelag en gesê: “Ja, as dit so sit, dan kan jy jou goud- en silwervisvangs van vandag sekerlik wel hou! 

[12] Maar Ek is alreeds baie honger; sal dit lank duur voor daar `n vis voorberei word?” 

[13] Jonathan het gesê: “O nee, o nee, my lewe, binne `n halfuur sit ons al aan tafel!” 

[14] Josef het egter aan die Kindjie gesê: “Maar Jy is wel `n regte bedelaar! 

[15] Kyk, ons is hier tog nie by die huis nie; daarom moet ons ook nie doen asof ons tuis is nie! 

[16] Wees net geduldig, daar sal wel iets kom; maar om so te bedel pas tog nie in die huis van `n ander nie!” 

[17] Maar die Kindjie het gesê: “Ag, wat is dit nou! Ek is oral tuis waar `n mens My liefhet! 

[18] Waar Ek dus tuis is, daar kan en mag Ek tog ook sê wat Ek graag wil! 

[19] Maar sodat Jonathan sy vismandjies nie sonder vergoeding sal leegmaak nie,

[20] moet hy `n net in die see uitwerp, dan sal hy vir ons almal dadelik voldoende vis vang! Jonathan, doen dit!” 

[21] Jonathan het dadelik `n groot net in die see gewerp en `n buitengewone hoeveelheid van die voortreflikste visse gevang. 

[22] Daarop het die Kindjie aan Josef gesê: “Kyk, as dit in My vermoë is, dan sal Ek Jonathan tog wel om `n goeie vis mag vra?!” Josef het nou stil geword, maar Jonathan het van louter dankbaarheid geen raad geweet nie.