Cirénius in die ministerskuiltjie - Die ontevredenheid van die meisie - Die doeltreffende intimidasiemiddel van die 'koning' -Die muiswonder

(26 Mrt 1844)

193 Cirénius moes weer eerste gooi en sy albaster het nou in die negende kuiltjie gekom, sodat sy kinders gesê het: 

[2] “Vader Cirénius, dit is mos vooruitgang: Van kind na minister en dit by die eerste werp! 

[3] As u nog eenkeer mag gooi, dan sou u sekerlik wel in die koningskuiltjie kon kom!” 

[4] En Cirénius het gesê: “My kinders, ek is alreeds tevrede met hierdie waardigheid; neem julle dus maar die albasters en gooi! 

[5] Sorg dat julle werklik baie dikwels in die kinderkuiltjie kom, want daarin sal julle in wese eintlik op die beste plek vir julle wees!” 

[6] Toe het Sixtus dadelik `n albaster gegooi en in die kinderkuiltjie gekom en hy was baie verheug daaroor. 

[7] Daarna het die oudste meisie haar albaster gegooi en sy het opnuut in die tweede moederkuiltjie gekom. 

[8] Weer het die meisie gekla en gesê: “Ag, ek moet dus al weer die moeder wees!” 

[9] Die Kindjie het daarnatoe gegaan, die albaster uit die kuiltjie geneem, dit weer in die hand van die meisie geplaas en gesê: 

[10] “Hier, gooi nog `n keer, ontevrede kind; maar sien toe dat jy nie weer die plek van die moeder kry nie!” 

[11] En die meisie het opnuut gegooi en weer in dieselfde kuiltjie gekom en het van ergernis letterlik begin om te huil. 

[12] Die Kindjie het weer na die meisie toe gegaan en gesê: “O jou heerssugtige wese! Werklik, in jou verloën die oervroulike natuur sigself nie! 

[13] Wat moet Ek met jou doen, jou slangnatuur, jou leeuklou? 

[14] Laat vinnig `n muis hierheen kom, dit moet jou regtig pla, dan sal jy wel anders teenoor My word!” 

[15] Nou het die meisie dadelik op haar knieë voor die Kindjie neergeval en huilend gesê: 

[16] “My liefste Jesus, ek smeek Jou, asseblief geen muis of rot nie, want daarvoor is ek verskriklik bang! 

[17] Ek wil eerder duisendmaal liewer moeder wees as om net `n enkele muis te sien!” 

[18] Die Kindjie het gesê: “Hierdie keer sal Ek jou nog met die muis ontsien; 

[19] maar as jy nog `n keer kla, dan sal daar tien muise tegelyk op jou afkom en aan jou voete snuffel!” 

[20] Toe het die meisie muisstil geword en baie geduldig toegekyk hoe die ander kinders alle ander kuiltjies beset het, 

[21] en haar nie vererg nie, toe selfs `n tweede meisie in die vaderkuiltjie gekom het, terwyl dit andersins altyd vir haar die ergste was as daar nie `n jong seun daarheen gekom het nie! 

[22] Ten slotte het die Kindjie weer gegooi en alweer in die koningskuiltjie gekom. 

[23] Toe het die meisie van heimlike ergernis op die lippe gebyt. 

[24] En die Kindjie het geglimlag, `n takkie geneem en daarmee alle albasters aangeraak, daarna oor die kuiltjies geblaas en op dieselfde oomblik het daar in plaas van die albasters springlewendige muise binne-in die kuiltjies gesit. 

[25] Toe die meisie hierdie diertjies gesien het, het sy vreeslik begin skreeu en te krys en loop weg. 

[26] Nou het Josef na buite gekom en gevra: “Wat het Jy nou weer met die meisie gedoen, my liewe Jesus, dat sy so vreeslik skreeu?” 

[27] En die Kindjie het geantwoord: “Sy is soos altyd, jaloers; daarom het Ek weer `n paar muise na haar toe gestuur!” 

[28] Josef het nou geglimlag en gegaan om die meisie weer te kalmeer; die ander kinders het hulle spel nou rustig voortgesit, want hulle het niks van die verskriklike muise gesien nie.