Hoogagting van Cirénius vir Maria - Die troosryke antwoord van Maria - Gelukwensing van Cirénius aan Josef – Josef se woorde oor die ware wysheid

(6 Okt. 1843)

40 Hierna het Cirénius opgestaan en met Maria gepraat: ”O gelukkigste van alle vroue en alle moeders op aarde! Sê my tog hoe dit in u gemoed en hart is, daar u tog sekerlik daarvan oortuig is, dat daar hemel en aarde op u arms rus!” 

[2] Maar Maria het gesê: ”Vriend, waarom vra u my na wat u eie hart u sê?! 

[3] Kyk, ons wandel op dieselfde aarde wat God uit Homself geskape het, Sy wondere betree ons voortdurend met ons voete - en tog is daar miljoene en miljoene mense, wat hul knieë liewer voor die werk van hul hande buig as voor die ewige ware lewende God! 

[4] En as JaHWeH se groot werke egter nie die mense kan laat ontwaak nie, hoe sal `n Kind –in doeke dit bewerkstellig? 

[5] Daarom sal dit net aan weiniges gegee wees om in die Kind die Heer te erken! Alleen aan diegene wat net soos u van goeie wil is! 

[6] As hulle egter van `n goeie wil is, sal dit nie nodig wees om na my te kom, sodat ek hulle sou sê hoe dit met my gemoed en hart gesteld is nie. 

[7] Die Kind sal Homself openbaar in hulle harte en sal hulle seën en sal hulle laat voel hoe die moeder self voel, wat die Kind op haar arms dra! 

[8] Gelukkig, ja oorgelukkig is ek, omdat ek die Kind op my arms dra, 

[9] maar groter en nog gelukkiger sal in die toekoms diegene wees, wat Hom alleen in hulle harte sal dra! 

[10] Dra Hom ook onuitwisbaar in u hart, dan sal dit met u gaan soos my eggenoot Josef u verseker het!” 

[11] Toe Cirénius hierdie woorde van Maria verneem het, kon hy hom nie genoeg verwonder oor haar wysheid nie. 

[12] Hy het daarom aan Josef gesê: ”Luister, jy gelukkigste van alle mans op aarde! Wie sou ooit so `n allerdiepste wysheid in u jong vrou gesoek het?! 

[13] Voorwaar, as daar een of andere Minerva sou bestaan, sou sy eindeloos ver moes wegkruip vir haar, hierdie allerlieflikste moeder!” 

[14] Maar Josef het gesê: ”Kyk, elke mens kan op sy manier wys wees vanuit God; sonder Hom is daar egter geen wysheid op aarde nie! 

[15] Daaruit is immers ook die wysheid van my vrou verklaarbaar. 

[16] As die Heer egter reeds uit die bek van diere tot die mense gespreek het, waarom sou Hy dit nie kan doen deur die mond van mense nie?! 

[17] Maar laat ons daar nie verder oor praat nie, want ek dink dat dit tyd sal wees om vir die vertrek van môre te sorg!” 

[18] Cirénius het egter gesê: ”Josef, bekommer jou nie daaroor nie, want daarvoor is al lankal gesorg; ekself sal jou môre na Ostrasine begelei!”