- Hoofstuk 36 -

BISKOP MARTIN SE TWEEDE BESOEK AAN DIE DIERETUIN ONDER LEIDING VAN DIE GODDELIKE MEESTER. SY SENDING PREEK EN BEVRYDING VAN DIE VERLORENES.

Ons gaan nou dieselfde kamer binne en vind die dertig nog bukkend in die hoeke, nog steeds in hul dierefigure.

(Petrus roep na hulle): "Aanhangers van Calvyn, draai om, want die Meester wag vir julle! Julle mag nie aan Luther bely nie, en ook nie aan Calvyn nie, nóg die Bybel, nog Petrus, Paulus, of Johannes, maar net aan Jesus, die Gekruisigde! Want Hy alleen is die Meester van hemel en aarde, en naas Hom is daar geen ander here, god, of lewe nie. Ons Meester Jesus, Wie alleen die ware Christus in ewigheid is, is hier en bereid om julle te aanvaar, - as julle bereid is - sodat julle almal in Sy heilige Naam gered kan word!"

(Een van die groep, wat lyk soos `n esel, praat): "Wie is jy dat jy na my durf kom met daardie ou Jesus-fabel in hierdie verligte era? Sien jy nie my skatte wat ek hoop sal hou deur alle ewigheid nie? Ek is tevrede met die toestand waarin ek is Wat wil ek van daardie mitiese Jesus hê: Wie nooit was, of is, of sal wees nie? Wanneer sal die ou mitiese sages gelos word en vervang word deur die werklik wyse mense van ons huidige tyd? Hoekom Homer nog steeds beskou as die grootste digter, Orpheus bykans `n god van geluide, Appeles die eerste skilder, Apollo Dorus die eerste beeldhouer, Genghis Khan die grootste held en veroweraar, Sokrates, Plato en Aristoteles die grootste filosowe, die farao Ramses en Sesostris die grootste bouer-konings, Ptolemaeus die eerste sterrekundige, Moses, die grootste en wysste wetgewer, Dawid en Salomo die wysste konings, en ten laaste, Jesus Christus, die grootste en wysste moralis? Het ons nie `n groot aantal mense wat hoog bo hierdie outydse staan nie? En nog steeds word offer altare gebou vir die laasgenoemde, terwyl die wyse mense van ons huidige tye dikwels gelos word om te sterf van die honger!"

(Petrus): "Ek is wie ek is - soms Simon Jona en ander kere net Petrus. Jou tye van verligting is nie te indrukwekkend nie! Dit is duidelik dat die antieke Jesus-fabel meer werd is as die skatte van jou eselvel. Die ou wyses was ook meer werd as die hedendaagse modegekke, want hulle het geweet wat hulle doen. Dit is hoekom hulle onderwysers van die nasies van alle tye geword het, terwyl die geleerdes van die huidige tyd baie dink van hulle leer, maar nie weet wat hulle doen nie. Hulle ken nie hulself of hul medemens nie, en die minste van alles die suiwer goddelike aard en betekenis van die Meester Jesus Christus. Dit is die rede waarom, in die teenwoordigheid van die Meester, hulle verskyn in die vorms van esels, osse, gejagte hase en verpotte skape. Draai julle om en kyk na julleself, en die waarheid van my woorde sal duidelik word! Hoekom was julle `n ruk gelede so bang vir Jesus, en gevra om Hom nie te sien nie? Kyk na Hom noudat Hy na julle gekom het, die amper mitiese wese!" Die esel-man is nou stil, maar Biskop Martin sê: "Ag, Meester, hoe groot is U geduld en hoe grenseloos U liefde! Maar ek sou dit geniet om hierdie esel `n pak slae te gee. O, wat `n ware esel is hy! Die Katolieke is dom genoeg, maar ek het nog nooit met enigiemand so dom soos hierdie Calvinistiese esel kennis gemaak nie!"

(Ek sê): "My liewe vriend en broer Martin, weet jy nie wat ek eens aan ons broer Petrus gesê het, toe hy die oor van een van die hoëpriester se diensknegte, Malchus, met sy swaard afgekap het nie? Dieselfde geld hier. En waar die liefde met sagmoedigheid en geduld geen invloed het nie, daar is niks wat `n swaard of enige ander soort van krag kan bereik nie. Almag kan veroordeel en vernietig as gevolg van uitspraak. Maar net liefde, gekombineer met sagmoedigheid en geduld, kan help, vertroos, lewe behou, teruggee wat verlore was, `n gees bevry van die sterkste boeie. Waar daar geen liefde is nie, is daar niks, behalwe dood en vernietiging nie. Ons wil nie dat iemand verlore gaan nie, en almal wat in My glo sal die ewige lewe hê. Daarom is dit ons verantwoordelikheid in elke geval om die regte middel te gebruik waardeur iemand gehelp kan word. Probeer jou hand aan hierdie koppige wetenskaplike Calviniste en kyk wat jy as `n voormalige biskop met hulle kan regkry."

(Biskop Martin): "O, liefste Meester, my geliefde God en Vader Jesus, wat kan ek bereik, as selfs die mees waardige Petrus nie blyk baie sukses met hulle te hê nie, ten minste nie sonder `n wonderwerk nie? Omdat U, o Meester, teenwoordig is in persoon in U volle goddelike wese, met onbeperkte middele tot U diens, sou dit onvergeeflik wees indien ek, `n niks voor U, probeer om hier op te tree. Daarom wil ek U smeek om asseblief hierdie opdrag terug te trek."

(Ek sê): "Nee, my liewe broer, Martin! Jy, is ook, een van my middele. As Ek persoonlik hierdie half dooie groep beïnvloed, sal dit lei tot hul oordeel. Hulle is nou heeltemal bewus van my teenwoordigheid, en sommige van hulle is amper geneig om te glo dat ek die ware Meester is. So Ek vertrou jou nou met hierdie taak, waarvoor broer Petrus reeds die weg berei het. Hy self is ook nog te sterk vir hierdie swakkes. Daarom is iemand wat nog self nie te sterk is nie, nodig om hulle te help op hierdie stadium, sodat dit hulle nie platdruk nie. Want muskiete kan en moet versorg word deur muskiete, en babas kan nie `n man se kos verteer nie, maar moet gevoed word op maklik verteerbare melk. Daarom, gaan en voer die taak wat ek jou gegee het met hierdie dertig hulpeloses uit. Laat dit so wees!"

Nou verlaat Ek, Petrus, en die uiters sagmoedig boekhandelaar weer die vertrek, en biskop Martin bly op sy eie met die dertig. Biskop Martin kyk na die kudde vir `n rukkie en spreek hulle dan aan met die volgende woorde, wat ooreenstem met die toestand waarin hy is, sowel as dié van die kudde: "Julle arme, hulpelose broers wat lyk net soos stomme diere in die lig van die almagtige, ewige God, luister na my! In die wêreld was ek `n Roomse biskop en `n fanatieke opponent van die Protestantisme, alhoewel ek minder dink van Rome as van Mohammedanisme. En presies soos ek was in die wêreld, het ek hier aangekom, `n ondier, weerspannig teen alles wat goed en waar is. Daar was nie `n goeie haar op my liggaam nie, en my hart was soos `n Augean stal. Daar was in my nie eers `n spoor van wat genoem kan word Christen-meriete nie! Net soms, in my verbeelding, het ek die Meester Jesus voorgestel soos Hy beskryf word en gedink, "As ek Hom so kan hê en met Hom saamwerk in die oortuiging dat Hy werklik die Opper Goddelike Wese is, dit sou salig wees, inderdaad! Want dit sou nie net die hoogste moontlike eer wees nie, dit sou ook voorsiening vir alle ewigheid wees, die mees kragtige beskerming en daarby, in Sy geselskap kon ek sulke wonders sien, soos geen menslike gedagte dit kan voorstel nie." En hierdie gedagte, hierdie baie vae kastele in die lug, het die middel tot my redding van die ewige verdoemenis geword. Hulle was die uitdrukking van my verborge liefde vir God, waarvan ek self nie eers bewus was nie. En kyk, liewe broers, moeilik soos dit was vir my in die begin, het hierdie fantasie van my gemoed verander in die mees duidelike werklikheid - ongelooflik soos dit mag lyk vir julle is ek nou saam met Jesus, die enigste Meester van die geestelike en materiële wêrelde, en is goed voorsien vir alle ewigheid.

Broers, vriende, moenie julle eie grootste vyande word nie, maar volg my voorbeeld en julle sal dit nooit betreur nie! Glo my, dit is die Meester Wie in hierdie pragtige huis is, en Sy goedheid is eindeloos. Dus, draai om en glo, en julle sal sien hoe alles rondom julle baie helderder sal lyk. Verlaat julle verkeerde veronderstellings, neem my leer van ervaring aan en verander in lewende gereedskap van die Meester! "Na aanleiding van ons biskop se waarlik salwende toespraak, draai al dertig na hom en antwoord byna eenparig: "Vriend, ons verkies hierdie woorde van jou, aansienlik eerder as jou voriges, maar ons moet sê dat ons nie van jou dier vergelykings met betrekking tot ons persoonlikhede hou nie. Jy mag `n dom man `n esel of `n bees noem, maar om te probeer om hom te oortuig dat hy werklike die voorkoms van `n bees of `n esel het, dit is `n bietjie te ver gevoer!"

(Een van die kudde praat nou): "Maar as dit so is, jy het bewys met jou woorde dat jy nogal `n goeie en slim knaap is, en oor jou Jesus het jy dalk reg ook. Maar een ding is baie merkwaardig, en dit is dat mens geen engele hier sien nie; die landskap is nie presies een van hemelse skoonheid nie, en wat van die hemelse klere? Jy dra boereklere, selfs sonder `n jas. Jou Meester Jesus dra niks soos `n hemelse gewaad nie, en Petrus lyk meer sober as hemels! Slegs die boekhandelaar van N ---------, wie ek redelik goed ken, het `n ietwat beter mantel, maar dit is nog steeds nie die regte tipe van die hemelse kledingstuk nie. Kyk, vriend, dit maak die hele aangeleentheid eerder onseker. As jy ons `n haalbare verklaring kan gee, sal ons glo wat jy ons alles vertel het en jou voorstelle volg. "Hier aarsel Martin vir `n oomblik, want tydens sy geestelike vooruitgang, het hy glad nie aan hierdie dinge gedink nie. Maar toe ruk hy hom reg, en sê: "Vriende, glo my, dit is hoofsaaklik `n kwessie van hoe `n mens wil wees. Tot dusver wou ek dit nie anders hê nie, maar as ek wou, sou dinge onmiddellik verander. Ja, ek het nie enige engele gesien nie, maar wat is al die engele en hemelse heerlikheid so lank as jy die Meester van al die engele en hemelse heerlikheid het? Hy kan, om so te sê, in `n oomblik alles wat dalk ontbreek, te voorskyn roep. In elk geval, ek het nie in my enige begeerte gevoel vir sulke dinge nie, selfs nie vir `n beter kledingstuk nie, want nou is die Meester alle dinge vir my. Wanneer julle op my vlak kom, sal julle dieselfde dink en voel. Die ewigheid is nog so lank, en daar is nog so baie om te sien en te ervaar aan die sy van die Meester van oneindigheid. Dit is my diepe oortuiging. En ek kan net sê wat ek in my hart voel as `n lewende waarheid: 'Meester, as ek U het, vra ek nie vir al die ander prag en praal nie. Want die Meester, ons Meester Jesus, is en sal vir ewig wees die heerlikheid van heerlikhede. Loof die Meester; Hy het al my liefde vir ewig en ewig! Amen.’ "

Na aanleiding van hierdie woorde het die hele trop, reeds in die menslike vorm, opgestaan soos uit `n wolk van stof, en skreeu: "Amen! Broer, jy is reg! Ons almal glo jou nou! Jou woorde was waarlik wys en het `n lig laat ontvlam in ons harte wat nooit sal doodgaan nie. Ons dank die Meester Jesus, jou ewige God, en nou ook ons s'n!" Op hierdie oomblik kom Ek in die kamer met my twee vriende en hulle almal val aan my voete en skree: "O, Meester Jesus, U Mees Heilige Vader, U Drie-enige God, ontferm U oor ons arme sondaars! Lof kom U alleen toe in ewigheid!"

(Ek sê): "Staan op, my kinders en sien julle Vader kom na julle toe met die grootste liefde, en nie met oordeel nie. En omdat julle Hom in julle harte ontvang het, neem Hy julle nou na Sy ewige Vaderhart." Kom na My, almal van julle wat moeg en swaar belas is, en Ek sal julle rus gee."

Hier het hulle almal opgestaan en probeer om My te omhels, en hulle ween vir die eerste keer trane van groot vreugde, dan volg hulle almal My na die groot eetsaal waarheen Petrus alreeds die vorige groep gestuur het.