- Hoofstuk 187 -

WAT LOUTER VREUGDE IS VIR DIE KINDERS, IS OOK 'N VREUGDE VIR DIE HEMELSE VADER. 'N HEILIGE GEHEIM. OOR KINDERLIKE EENVOUD.

Petrus en Martin keer nou terug na My in die sonwoning en Martin is op die punt om My alles wat gebeur het, naïef te vertel.

(Petrus sê vir hom in die geheim): "Broer, wat is dit wat jy die Meester wil sê wat Hy nie van ewigheid af weet nie? Weet jy nie dat die Meester alwetend is en vir ewig was nie?"

(Martin slaan sy voorkop en sê): "O broer en veral U, o Meester, vergewe my as ek van tyd tot tyd nog terugval in `n soort aardse domheid. Natuurlik is U, o Meester, alwetend en hoef nie oor enigiets ingelig te word nie. Daar is egter nog steeds in my die ongetwyfeld dwase aardse neiging om U te vertel, net soos sommige vriende op aarde, oor alles asof U dit nie reeds weet nie. Maar ek is seker dat U, Meester, nie hierdie aardse dwaasheid teen my sal hou nie. Ek sal my bes doen om dit in die toekoms te vermy."

(Ek sê): "My liewe seun Martin, dit is nie heeltemal so verkeerd as wat jy dink nie. Want al my kinders hou daarvan om te praat en meer met My as enigiets anders. As ek nie toelaat dat my kinders my dinge vertel nie, omdat ek alwetend is, sou daar nooit `n woord tussen Ons uitgeruil word nie. Maar omdat Ek nooit `n plesier vir hulle wil bederf nie, is hulle welkom om My oor al hul ervarings te vertel. Ek verseker jou deur die trou en liefde van My vaderlike hart, dat dit wat vreugde gee aan my kinders, ook vreugde gee aan My. Die hoogste saligheid van My hele wese is nie te wyte aan My goddelikheid, My wysheid en almag, of my alwetendheid nie, maar net aan My groot liefde vir my ware kinders, wat my liefhet, soos almal van julle nou by My. Glo my, Ek was onvergelykbaar gelukkiger aan die kruis as toe Ek begin het om hemel en aarde deur my almagtige woord te skep. As die Skepper was Ek in die sentrum van My ewige ontoeganklik Godheid as die onverbiddelike oordeel, terwyl aan die kruis was Ek al `n vriendelike, mees liefdevolle Vader, omring deur `n aantal kinders wat My bo alles liefgehad het, ten minste as die Seun van die hoogste Vader en nog nie ten volle die Vader in My herken het nie, omdat die gekruisigde Seun, dit is, die liggaam van die Vader, hulle steeds belemmer het. Voorwaar, Ek kan jou verseker dat `n hart wat My waarlik liefhet, gee My meer as al die hemele en wêrelde met al hul prag. Ek is bereid om nege-en-negentig hemele te verlaat om net een hart te soek wat My kan liefhê. Sou `n moeder nie onmiddellik `n groot fees met musiek en alle vorme van vermaak haastig verlaat en haar na haar pasgebore kind haas as sy hom hoor skreeu en weet dat hy moontlik siek kan wees nie? Van die gaste in haar huis, het sy die reg om dankbaarheid en respek te verwag, maar in die boesem van haar kind is `n hart wat klop met die saad van liefde vir sy moeder se hart. Hierdie ma sal ook nege-en-negentig van die mees wonderlike partye verlaat en haar haas na haar kind as gevolg van die liefde, aangesien `n klein vlammetjie van ware liefde meer tel as `n duisend wêrelde van groot heerlikheid. Nou, indien `n sterflike moeder dit sou doen, hoeveel te meer sal Ek, wat alles vir My kinders is, vader en moeder, `n vader in My hart en `n moeder in My geduld, sagmoedigheid en grenslose vriendelikheid, dit nie doen nie?" Daarom, my liewe kinders, moenie huiwer om My alles te vertel wat julle sien of hoor nie. Gee uiting aan die liefde van jou hart, want Ek geniet die wonders van my skepping net as julle dit geniet. Weet die moeder dan nie wat haar kindjie babbelend aan haar vertel nie? En tog sal die eerste roep van 'ma', uit die mond van haar liefling, onduidelik soos wat dit mag wees, haar `n duisend keer meer vreugde verskaf as die slimste toespraak van `n wyse. Wat is die grootste gedagtes oor wêrelde, sonne, volke en engele, in vergelyking met die roep: "Liefste Moeder!", uit die hart van `n kind waarvan liefde uitloop? So is dit ook met My. Wat anders kan in belangrikheid daarmee vergelyk word wanneer `n liefdevolle kind, wat nog maar net ontwaak het uit die onvermydelike voorlopige sluimer van oordeel, My werklik en uit eie beweging noem: “Liewe Vader”?

Daarom, my liewe seun Martin, laat jouself nie in die toekoms in die war bring nie, maar volg die roep van jou hart en dit geld vir almal van julle. Julle kinderlike eenvoud tel baie meer by My as die hoogste wysheid van `n gerub. Ek het reeds op aarde `n aanduiding daarvan gegee toe Ek aan my dissipels gesê het dat van die begin van hierdie wêreld, nie een wat deur `n vrou gebore was, groter was as Johannes die Doper nie, maar dat in die toekoms, die kleinste een in My koninkryk van liefde groter sal wees as hy. Maar nou het ons gasheer die tafels gedek en die wyse kom reeds om ons vir die ete uit te nooi. Laat ons dus aandagtig na hom luister om te hoor hoe hy sy uitnodiging aanbied. En dan moet ons by die groot tafel gaan sit, in die presiese volgorde soos deur hom gereël. Laat dit so wees, my kinders!"