- Hoofstuk 194 -

MARTIN SE VERDERE GOEIE AANBOD VIR DIE VERLOSSING VAN SATAN. SATAN SE BESWARE. DIE VOLGORDE VAN DIE SKEPPING VOOR EN NA DIE MEESTER SE INKARNASIE.

(Martin): "My baie arme vriend, jy het aan ons logiese redes gegee waarom God se oneindige liefde nie genoeg kan wees vir jou, wat self `n oneindige gees is nie. Maar dinge sou onvoorstelbaar baie vir jou verbeter as jy op `n bietjie minder aandring en tevrede is met wat elkeen van ons het, dus baie meer as wat jy op die oomblik in jou ellende het. En in daardie geval sal God se oneindige liefde `n voldoende kragtige waarborg vir jou bekering wees. Eintlik is jy op die oomblik so goed as niks, jy besit niks nie en moet baie ly, maar as jy instem tot my voorstel, sal jy ten minste word wat ons is en sal nie meer as ons nodig hê nie. Sal dit nie beter vir jou wees as jou huidige toestand nie? Jy sê dat jy `n groot offer maak deur jou liefde vir ons, jou ware kinders, wat niemand van ons egter ooit van jou kan vra nie. Kan jy nie eerder `n opoffering maak in die opheffing van jou voorwaarde om alles terug te kry en in plaas daarvan tevrede wees met net soveel as wat almal van ons het nie? Dit sou geen verskil maak aan die eindelose vrygewigheid van God nie en dit sal die inhoud van die Vader se groot voorraad nie verminder nie. Wat sê jy daarvan? Ek dink dit is moontlik."

(Satan): "My liewe Martin, jy praat in ooreenstemming met jou natuurlike, beperkte begrip, maar aangesien jy dit op `n mooi manier doen, kan ek die nodige geduld met jou hê. Maar dink oor wat moontlik is en wat absoluut onmoontlik sou wees. Hoe kan ek kleiner word as wat ek is? Verstaan jy nog steeds nie dat die hele oneindige heelal gevul is met niks anders as my ondeelbare wese nie? Of sou jy, om jou behoeftes te verminder, jou voete, hande, een ledemaat na die ander amputeer? Want sonder voete sou jy `n veel korter kleed nodig hê, sonder hande kan jy bespaar op die moue en selfs jou maag sou minder kos nodig hê met minder ledemate wat in stand gehou moet word. Hierdie berekening is heel korrek, maar sê vir my, of jy dit bevredigend sou vind?"

(Martin): "Arme vriend, dit sal nie vir jou nodig wees, soos dit nie vir my nodig is, waar die Meester betrokke is nie. Want selfs `n mens moet sy liggaam agterlaat, wat vir `n rukkie sy hele wese verteenwoordig het, jy ook, kan jou materiële stof agterlaat en soos ons tevrede wees met die geestelike alleen. Want dan sou die Meester seker die wysste en beste reëlings vir jou groot universele liggaam maak, net soos wat Hy doen vir ons klein fisiese liggame. Ons is heeltemal tevrede met hierdie edele geestelike liggaam; waarom kan jy nie ook wees nie?"

(Satan): "Liewe vriend, jy bly praat vanuit die oogpunt van jou beperkte begrip. Dit is omdat jy nie in staat is om jou oë op te hef soos ek nie, bo en buite die heelal, wat my wese is. Jou wil is goed en so is jou hart, maar jou wysheid is nie meer as `n blink punt in die oneindigheid nie. Weet jy nie dat elke wese `n basis moet hê nie, `n ondersteuning wat dit in staat stel om tot stand te kom en voort te bestaan nie? Elke krag wat in staat wil wees om homself uit te druk as sulks, moet `n teenkrag hê. Twee kragte wat teen mekaar druk, vind weerstand in mekaar en kan hulself dus uitdruk deur die pole se teenwerking. Slegs deur so `n teenstrydige manifestasie van twee kragte kan daar iets in die lewe geroep word. God is die positief en die grootste krag, terwyl ek as die negatiewe, laagste krag, net so oneindig is soos God se hoogste. God sou net so onmagtig wees om Homself uit te druk sonder my, soos ek sal wees sonder Hom. As ek nou jou raad sou volg om terug te keer na die Godheid en as gevolg saamsmelt met Hom in een positiewe krag, sê vir my, sou al die bestaande skeppings uit God, sowel as uit my, nie disintegreer in niks nie? En sou dit nie terugkeer na sy oorsprong binne ons as `n blote idee, die substansie, wese en bewussyn prysgee nie? Praat nou en oortuig my dat daar ander maniere is vir die voortbestaan van alle dinge. En ek sal jou volg!"

(Martin): "My wysheid is nog nie groot genoeg daarvoor nie, jy weet en ek glo dat ook my broers hier nog nie hul oë opgehef het bo en buite die oneindigheid nie. Maar ek betwyfel dit egter sterk of die Meester op jou moet staatmaak om Sy reeds bestaande skepping te onderhou. Ek glo dat voor Sy vleeswording, die ou aarde en die ou hemel op jou gegrond was en dit was toe jy die negatiewe pool was. Maar toe die Meester self die vlees aangeneem het, het Hy jou weggegooi as `n polariteit en in plaas daarvan, rig Hy `n baie beter een binne Homself op, waardiger aan Hom en meer duursaam vir alle ewighede. So het Hy weer Sy skepping stewig saam gevestig, wat as gevolg van jou swakheid, gedreig het om uitmekaar te val. Op hierdie manier, soos dit was, het die oue verbygegaan en is vervang deur iets heeltemal nuut. Jy mag `n noodsaaklikheid gewees het voor die inkarnasie, maar sedertdien is jy nie meer en nie minder as enige ander gees nie en op geen manier nodig om dinge aan die gang te hou nie. Ek dink jy moet nou hierdie feit besef en doen soos ek voorgestel het."

(Satan, nou `n bietjie meer geïrriteerd): "Vriend, jy word weer `n bietjie brutaal, maar jou beperkte wysheid is jou verskoning. Kyk, jou kortsigtige gees, wie was dit wat die Godheid gehelp het om `n nuwe skepping tot stand te bring? Was dit nie ek wat Hom vervolg het nie, wat Hom in versoeking gelei het en uiteindelik selfs gehelp het met die moord op sy vlees om Hom in staat te stel om my negatiewe pool van pyn en lyding op te neem in sy positiewe goddelike natuur nie? Daardie natuur in God is wat jy noem Sy oneindige liefde, wat, soos ek reeds genoem het, genoeg is vir julle sterflike wesens, maar nie vir my wat `n eindelose en oneindige wese is nie. En nou minder as ooit, aangesien daar nog soveel duisende sonne en aardes is wat stewig gevestig in my substansie is. Slegs wanneer alle materie opgelos is as `n negatiewe polariteit en in God saamgesmelt het, sal my opposisie onnodig wees en dan, soos `n gees gestroop van al my substansie, sal ek in staat wees om te doen wat jy nou van my vra. Dan sal ek kleiner wees as wat ek nou is, ek sal nie meer nodig hê as wat jy nou het om my te onderhou nie en ek sal nie in staat wees om julle saligheid ooit weer in gevaar stel nie. Maar op hierdie stadium sou dit baie nadelig wees vir almal van julle as ek nou omdraai en jou volg na die Meester toe, daarom moet ek in my huidige toestand bly vir `n paar meer eons aardse jare voordat ek in staat sal wees om te doen wat jy begeer, sonder om almal van julle in gevaar te stel. O vriend, o seun, die eindelose soetheid van die hemele is net te goed bekend aan my en so is die verskriklike hardheid van my huidige toestand! Maar wat kan ek doen? `n Volgroeide eikeboom kan nie meer gebuig word nie en nog minder ek, as die oorspronklike ‘eikeboom’ van die hele skepping. Maar uiteindelik sal dit moontlik word dat jou goeie wens vervul word. Jy moet nou liewer kyk na die aarde, waar dinge in `n baie swak toestand is; dit sou meer voordelig wees vir jou as om te probeer om die nog redelik onmoontlike te doen. Wat dink jy daarvan, my geliefde seun, Martin?"