- Hoofstuk 116 -

'N TONEEL MET DIE SATAN VIR DIE ONDERRIG VAN GOD SE KINDERS. MARTIN SE GESKIL MET SATAN. MARTIN VAS. DIE MEESTER SE RAAD.

(Martin roep op `n afstand): "Meester, help ons, help ons! Die dier sal ons skaad! Ons is nie sterk genoeg om hom te beheer nie."

(Ek sê): "Satan, luister na jou God!"

(Bulder die draak): "Ek sal jou nooit gehoorsaam nie, ek erken geen God bo my nie!"

(Ek sê): "As jy nie na My vaderlike woorde luister nie, sal jy na My almag moet luister, watter ervaring nie nuut vir jou is nie, Ek roep jou weer as Vader en Meester: Kom hierheen en regverdig jouself!"

(Bulder die draak): "Nee, nee, nee, ek sal jou nooit gehoorsaam wees nie, want Ek alleen is die here van die oneindigheid en wat jy is, is jy net deur my!"

(Ek sê): "Satan, daag nie jou God en ewige Skepper langer nie, of jou ewige, onverbiddelike vonnis sal op jou wees!"

(Bulder die draak weer): "Ek, jou god, sal jou en jou miserabele oordeel vir ewig daag, skuif my uit hierdie plek as jy kan!"

Nou gryp Ek hom met die mag van My wil en gooi hom met al sy aanhangers op die grond voor My neer en hou hom vas sodat hy soos `n dooie daar lê.

Martin vra hom (die draak) waarom hy My nie nou uitdaag nie.

(Maar Ek sê): "Laat hom met rus totdat hy herstel het. Dan sal ons sien wat hy te sê het."

(Martin): "Ag, Meester, nou wil ek graag my tong laat weghardloop met my om hierdie ongelooflike dom wese `n paar waarhede te vertel as ek net `n kans op hierdie dwase, varkkopmonster kan kry! Sy afskuwelike belaglike voorkoms skrik my glad nie af nie. Dit maak my net lag, hoewel kwaad!"

(Ek sê): "As jy so graag My aartsvyand wil aanpak, kan jy jou geluk probeer. Maar pasop dat jy nie die ergste kry nie! Net sy tong sal vrygestel word vir hierdie doel, want As ek hom heeltemal loslaat, sal hy met jou speel soos `n leeu met `n muggie speel. Ek verseker jou dat sonder My, die hele skepping hom nie kan weerstaan nie, aangesien hy nog steeds baie mag besit. Maar jy kan probeer om sy tong te bemeester wat nou vrygestel is. Jy kan nou jou dispuut begin."

(Martin stap sonder vrees tot `n tree van die dier se kake af en begin hom aan te val met die volgende vrae): "Luister, jou domste dier in die hele oneindigheid! Wat hoop jy om van God te kry met jou konstante, belaglike uittartings? Was `n paar ewighede nie voldoende om te bewys dat jy die mees onnosele drommel in die hele skepping is nie? Van `n esel sê mens dat dit net eenmaal op ys gaan dans, en wat van jou, jou oervuil dier, jy verleier van die wêreld, mense en diere? Het die vure van die hel jou brein nie lank genoeg gebraai deur desiljoene van jare of ewighede nie, mits jy weet wat dit beteken? Antwoord my, jou drommel, as jy enigsins `n antwoord het!"

(Die draak sê): "Luister, jou voorbarige dwaas, `n leeu vang nie muskiete nie! En ek, as `n oergees, is selfs in my diepste ellende te grootmoedig om in `n geskil betrokke te raak met `n nomadiese gees. Buitendien is ek maar al te gewillig om jou te vergewe, wat op die aarde so `n goeie werker vir my koninkryk was. Dus, geen kwade bedoelings nie, my liewe Martin!" Die antwoord maak Martin woedend. Sulke minagting van sy persoon is byna ondraaglik. Hy haal diep asem en sê:

(Martin): "O, jou ellendige skurk, hoe durf jy my verneder, `n burger van die hemel, in die teenwoordigheid van God? Weet jy nie wat geskryf is nie:" Wee hom wat die hande lê op een van my gesalfdes"? Ek, as `n burger van die hemel is een van die gesalfdes en dink jy, jou ellendeling, dat die Meester jou ongestraf sal laat gaan vir sulke boosheid?"

(Die draak): "Luister, Martin, ek, wie op aarde, terwyl jy deur my besoldig was en my die vors van die leuen genoem het, het jou rustig die waarheid vertel in antwoord op jou berugte misbruik van my in my ellende. En jy, een van God se gesalfdes, `n burger van die hemel, blaas op soos `n kruithuis op aarde, dreig my met God se wraak as ek jou gesalfde persoon aanval, maar sê vir my, wie het jou die reg gegee om my op so `n manier te misbruik in die teenwoordigheid van God? Is ek nie ook van God nie, maar met die verskil dat ek `n oneindige deel van God is, terwyl jy net `n deeltjie van die stof uit my is, herwin deur die Meester uit die kaf van niks en gevorm in die kleinste menslike gees? As jy enige respek vir God het, moet jy alles wat uit Hom is respekteer en nie net jou eie gesalfde hoof, wat vir jou baie meer belangrik lyk as die Meester self nie? Of het jy dié oerdieptes van die Godheid in alle detail gemeet om jou in staat te stel om vir my met oneindige fundamentele wysheid te sê: "Hoekom is jy soos jy nie moet wees nie?"

Kan jy vir my bewys, om skeppingsredes wat vir ewig onpeilbaar vir jou is, wat jou in staat stel om die klein bietjie te wees wat jy is, en vir my sê ek is nie wat ek moet wees nie? Of weet jy van `n pottebakker wat potte maak sonder `n wiel? Wat die wiel is vir die pottebakker, is die hele wêreld vir God. Ek is die materie van die hele wêreld, dus ook sy fondasie. Daarom is ek die gekonsolideerde antitese, die basis waarsonder geen wese en evolusie ooit kon manifesteer nie. Van dit alles, kan jy met jou gesalfde kop agterkom dat ek sonder twyfel noodsaaklik is in die groot orde van God en dat God, deur my oorspronklik te geskep het, sekerlik nie `n absurditeit geplaas het by die wortel van alle wesens en evolusie nie. Erken dat dit so is, as jy dit verstaan en bereid is om God ten volle te respekteer! Hoe is dit dat jy met jou gesalfde kop nie verstaan dat deur God se werk te beledig, jy God self beledig nie, dan noem jy Hom, in jou groot domheid natuurlik, `n knoeier?

Daarom, my liewe Martin, kalmeer! Want baie ewighede sal verbygaan voordat jy net `n fraksie van `n atoom van die onbegryplike diep verhouding tussen my en God sal begryp. Terloops, kom dit nie by jou op, `n gesalfde burger van God se hemel, as baie vreemd dat jy sagmoedigheid moet leer van my, Satan nie? As jy nog iets vir my wil sê, Martin, praat dan. Maar praat soos `n wyse man en nie soos `n onnosele deugniet van die wêreld nie. Hou in gedagte dat jy hier is voor God en Sy grootste oergees, wie se vorm en wie se tarting aan jou vir ewig ondenkbaar is as gevolg van jou onkunde!"

(Martin het aansienlik geskrik en weet nie wat om te sê nie. Hy kyk om die beurt na My en na die draak en vra My in die geheim): "Meester, wat beteken dit? Hoe kan ek die draak antwoord? Hoewel ondenkbaar, diep binne lyk dit of hy reg is. Hoe absurd is dit vir die duiwel om reg te wees! Maar wat kan ek sê as hy na alles reg is? Nee, dit wen my! Die duiwel, reg!"

(Ek sê): "Jy was so gretig om `n dispuut met hom te hê, so gaan voort. Jy moet onder geen omstandighede toelaat dat die duiwel wen nie. Poog dus om hom na hartelus te beveg. Gaan aan met jou saak en weerlê sy bewering."

(Martin): "O, wat `n stryery sal dit wees! O nee, o liewe, ek en daai een!"