DIE EERSTE DRIE KERKE 451-1150 VERSAMELING
EMANUEL SWEDENBORG

Hoofstuk 450

Spring: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150, 151, 152, 153, 154, 155, 156, 157, 158, 159, 160, 161, 162, 163, 164, 165, 166, 167, 168, 169, 170, 171, 172, 173, 174, 175, 176, 177, 178, 179, 180, 181, 182, 183, 184, 185, 186, 187, 188, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, 196, 197, 198, 199, 200, 201, 202, 203, 204, 205, 206, 207, 208, 209, 210, 211, 212, 213, 214, 215, 216, 217, 218, 219, 220, 221, 222, 223, 224, 225, 226, 227, 228, 229, 230, 231, 232, 233, 234, 235, 236, 237, 238, 239, 240, 241, 242, 243, 244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254, 255, 256, 257, 258, 259, 260, 261, 262, 263, 264, 265, 266, 267, 268, 269, 270, 271, 272, 273, 274, 275, 276, 277, 278, 279, 280, 281, 282, 283, 284, 285, 286, 287, 288, 289, 290, 291, 292, 293, 294, 295, 296, 297, 298, 299, 300, 301, 302, 303, 304, 305, 306, 307, 308, 309, 310, 311, 312, 313, 314, 315, 316, 317, 318, 319, 320, 321, 322, 323, 324, 325, 326, 327, 328, 329, 330, 331, 332, 333, 334, 335, 336, 337, 338, 339, 340, 341, 342, 343, 344, 345, 346, 347, 348, 349, 350, 351, 352, 353, 354, 355, 356, 357, 358, 359, 360, 361, 362, 363, 364, 365, 366, 367, 368, 369, 370, 371, 372, 373, 374, 375, 376, 377, 378, 379, 380, 381, 382, 383, 384, 385, 386, 387, 388, 389, 390, 391, 392, 393, 394, 395, 396, 397, 398, 399, 400, 401, 402, 403, 404, 405, 406, 407, 408, 409, 410, 411, 412, 413, 414, 415, 416, 417, 418, 419, 420, 421, 422, 423, 424, 425, 426, 427, 428, 429, 430, 431, 432, 433, 434, 435, 436, 437, 438, 439, 440, 441, 442, 443, 444, 445, 446, 447, 448, 449, 450, 451, 452, 453, 454, 455, 456, 457, 458, 459, 460, 461, 462, 463, 464, 465, 466, 467, 468, 469, 470, 471, 472, 473, 474, 475, 476, 477, 478, 479, 480, 481, 482, 483, 484, 485, 486, 487, 488, 489, 490, 491, 492, 493, 494, 495, 496, 497, 498, 499, 500, 501, 502, 503, 504, 505, 506, 507, 508, 509, 510, 511, 512, 513, 514, 515, 516, 517, 518, 519, 520, 521, 522, 523, 524, 525, 526, 527, 528, 529, 530, 531, 532, 533, 534, 535, 536, 537, 538, 539, 540, 541, 542, 543, 544, 545, 546, 547, 548, 549, 550, 551, 552, 553, 554, 555, 556, 557, 558, 559, 560, 561, 562, 563, 564, 565, 566, 567, 568, 569, 570, 571, 572, 573, 574, 575, 576, 577, 578, 579, 580, 581, 582, 583, 584, 585, 586, 587, 588, 589, 590, 591, 592, 593, 594, 595, 596, 597, 598, 599, 600, 601, 602, 603, 604, 605, 606, 607, 608, 609, 610, 611, 612, 613, 614, 615, 616, 617, 618, 619, 620, 621, 622, 623, 624, 625, 626, 627, 628, 629, 630, 631, 632, 633, 634, 635, 636, 637, 638, 639, 640, 641, 642, 643, 644, 645, 646, 647, 648, 649, 650, 651, 652, 653, 654, 655, 656, 657, 658, 659, 660, 661, 662, 663, 664, 665, 666, 667, 668, 669, 670, 671, 672, 673, 674, 675, 676, 677.

920. In hierdie vers word die aanbidding van die Antieke Kerk oor die algemeen beskryf, en dit deur die “altaar” en die “brandoffers” wat die hoofdoel in alle verteenwoordigende aanbidding was. In die eerste plek sal ons eers die aanbidding wat in die Mees Antieke Kerk bestaan het, beskrywe, en daaruit aantoon hoe daar `n aanbidding van die Meester ontstaan het deur middel van verteenwoordiging. Die mens van die Mees Antieke Kerk het geen ander aanbidding gehad as die interne nie, soos wat daar in die hemel is; want vir hulle was die hemel in kommunikasie met die mens, sodat hulle `n eenheid uitgemaak het; en hierdie kommunikasie was waarneming, waarvan ons alreeds hierbo melding gemaak het. Dus om engelagtig te wees, was om `n interne mens te wees, en alhowel hulle bewus was van die sintuiglike dinge van die liggaam en die wêreld, het hulle niks daarvoor omgegee nie, want in alle objekte of voorwerpe van die sintuie het hulle iets Goddeliks en hemels waargeneem. As voorbeeld; wanneer hulle `n hoë berg gesien het, het hulle `n idee waargeneem, nie van `n berg nie, maar `n opligting of verhoging, en uit verhoging, van die hemel en die Meester, waaruit dit dan voortvloei dat gesê word dat die Meester bly op die hoogtes. Hyself word dan genoem “Die Allerhoogste en die Verhewe een” en daarna was die aanbidding van die Meester op hoë berge gehou. So ook met ander dinge; soos wanneer hulle die oggend waarneem, dan sien hulle nie die oggend van die dag nie, maar dit wat hemels is, en wat soos `n oggend en `n dagbreek is in die denke van die mens, en waaruit die Meester genoem word die “Oggend” die “Ooste” die “Dagbreek” en “Dageraad.” So ook wanneer hulle na `n boom kyk met sy blare en vrugte, kyk hulle nie na die blare of die vrugte nie, maar sien die mens asof hy daarin verteenwoordig word; in die vrugte die liefde en die naasteliefde, in die blare die geloof; en hieruit was die mens nie net vergelyk met `n boom of die paradys nie, en dit wat in hom is met die blare en die vrugte, maar hy was selfs so genoem ook. So is hulle wat in die hemelse en engele idee is. [2] Enigeen mag weet dat `n algemene idee regeer alle besonderhede, dus alle objekte of doelwitte van die sintuie, sowel as die wat gesien en gehoor word, soveel so dat nie aan die objekte aandag gegee word behalwe so ver as wat dit in die mens se algemene idee invloei nie. Dus, vir hom wat opgewek is in die hart, kom alle dinge wat hy sien en hoor voor asof hulle glimlag en vrolik is; maar hy wat swaarmoedig van hart is sien en hoor dinge wat droewig en mismoedig is, en so ook in ander gevalle. Want die algemene emosie is in al die besonderhede, en veroorsaak hulle om gesien te word in die algemene emosie, terwyl alle ander dinge nie eers te voorskyn kom nie, maar is asof dit afwesig is, of van geen belang nie. En so was dit met die mens van die Mees Antieke Kerk; wat hy ookal met sy oë gesien het, was hemels vir hom; en dus het alles vir hom geblyk asof dit lewe. En dit wys die karakter van sy Goddelike aanbidding, dat dit intern was, en glad nie ekstern nie. [3] Maar toe die kerk begin agteruit gaan, soos in die nageslag, en dat die waarneming of kommunikasie met die hemel begin om verlore te raak, het `n ander staat van dinge tevoorskyn gekom. Want nie lange meer het die mens die hemelse dinge waargeneem in die objekte van die sintuie, soos voorheen gedoen is nie, maar slegs dit wat wêrelds was, en dit in `n vermeerdere mate in die verhouding met die verlies van hulle waarneming, en ten laaste, in die laaste geslag wat bestaan het net voor die vloed, het hulle in die dinge net waargeneem dit wat wêrels, liggaamlik en aards was. Dus was die hemel afgeskei van die mens, ook het hulle nie gekommunikeer nie, behalwe baie verlangs; en kommunikasie was vir die mens geopen met die hel, en daaruit kom sy algemene idees en opvattings, waaruit alle idees van alle besonderhede voortvloei, soos alreeds aangetoon. En wanneer enige hemelse idee homself aanbied, was dit vir hulle niks, dat hulle ten laaste nie eers gewillig was om dit te erken dat daar enigiets geestelike en hemels was nie. Dus het die staat van die mens verander en was omgekeerd. [4] Die Meester het voorsien dat die staat van die mens so sal verander. Hy het voorsien vir die bewaring van die doktrinale dinge van die geloof ten einde dat die mens kan weet wat is hemels en wat is geestelik. Hierdie doktrinale dinge is bymekaar gemaak vanaf die mense van die Mees Antieke Kerk deur hulle wat genoem word “Kain” en ook deur hulle wat “Henog” genoem was. Daarom was dit gesê dat daar op Kain `n merk geplaas is sodat niemand hom sou doodmaak nie (Gen. 4: 15, n. 398, 394); en van Henog dat hy weggeneem was deur God (Gen. 5: 24). Hierdie doktrinale dinge bestaan slegs as aanduiding, en dus as raaiselagtige dinge, dit is, in die betekenis van verskeie voorwerpe op die aangesig op hierdie aarde, soos die berge wat hemelse dinge en die Meester aandui, dat die oggend en die ooste dieselfde beteken; dat bome en hulle verskeie vrugtes die mens en sy hemelse dinge aandui, ens. In dinge soos hierdie bestaan hulle doktrinale dinge, alles wat bymekaar gemaak is vanaf die betekenisse gebruik deur die Mees Antieke Kerk; en gevolglik was hulle geskrifte ook van dieselfde aard. En in hierdie verteenwoordigers het hulle vereer, en daardeur aanskou wat Goddelik en hemels is, en ook uit die antieke waarde daarvan, was hulle aanbidding begin en was so toegelaat, en dit was die begin van hulle aanbidding op die berge, en in bosse en in die middel van bome, en ook van hulle pilare of beelde in die opelug, en ten laaste hulle altare en brandoffers wat agterna die hoofbeginsel van alle aanbidding geword het. Hierdie aanbidding is begin deur die Antieke Kerk en oorgeplaas na die nageslag en na alle nasies in die omgewing, behalwe nog baie ander dinge, waarvan, met die Meester se genade meer hieroor later.

 
 

Fatal error: Uncaught Error: Call to undefined function mysql_close() in /mnt/ns1_wwwroot/wwwroot/www.aftershock.co.za/html/clients/www.nuweopenbaring.co.za/lorber.php:205 Stack trace: #0 {main} thrown in /mnt/ns1_wwwroot/wwwroot/www.aftershock.co.za/html/clients/www.nuweopenbaring.co.za/lorber.php on line 205