Die Godsryk en die wedergeboorte
20-4-1847
70 Baie mense sê: “Dit sou wel goed wees om na die Godsryk te soek, as dit op een of ander manier makliker en met meer sukses te vinde sou wees en as daar iewers in `n kerk of ander Christelike gemeentes `n werklike regte weg na die ryk van God aangetref sou word." Maar Rome sê: “Ek is die enigste regte weg!", en dit sê ook elke ander kerk op sigself. Gaan mens egter langs een van hierdie weë, wat na die Godsryk moet voer, dan vind mens alles, behalwe die beloofde ryk van God, tenminste nie soos dit hom sou moet manifesteer by elke mens wat dit in erns wou gevind het nie. Daarop sê Ek egter: Wie so spreek, het nie heeltemal ongelyk nie, want as iemand `n saak, al is dit hoe kosbaar, te lank soek en haar tog nie vind nie, dan gee hy mettertyd die soeke en ook die kosbare saak op. Wie se skuld is dit egter? Die van die soekende self, wanneer hy die ryk van God nie daar soek waar dit te vinde is en nie in dit waarin dit te vinde is nie.
[2] Rome is volstrek nie die weg daarheen nie, nóg Londen of Berlyn en Petersburg ook nie; want daar staan duidelik genoeg geskrywe, dat die ryk van God nie met uiterlik pragvertoon kom nie, maar in die innerlike van die mens. Die grondsteen is Christus, die enige God en Heer van hemel en aarde en tyd en ewigheid in ruimte en oneindigheid.
[3] In Hom moet die hart glo, Hom bo alles liefhê en die naaste soos jouself.
[4] Het die mens in sy hart hierdie baie eenvoudige eis vervul, dan het hy al God se ryk gevind. Oor die verdere en die res hoef die mens hom dan nie meer te bekommer nie; dit word vir hom daarby gegee as hy die een of ander nodig sou hê.
[5] Vir wie wysheid nodig het, word dit gegee, wanneer en waar hy dit nodig het. Het iemand bepaalde uiterlike hulpmiddele nodig vir sy lewensonderhoud, dan sal dit hom op die korrekte tyd en volgens die korrekte maat toegewys word. Het iemand raad of troos nodig, - dan sal dit hom toebedeel word, wanneer hy dit maar nodig het.
[6] Sou iemand by `n bepaalde geleentheid `n vreemde taal moet gebruik, - ook daarmee sal hy gehelp word; en wil hy siekes help, dan het hy niks anders nodig as My Naam en sy hande nie.
[7] Dit spreek vanself dat geen mens, solank hy in die vlees leef, ook al was hy honderd keer wedergebore, hierdie voordele eiemagtig in die hand kan hê nie, maar slegs dan, as hy die een of ander werklik in erns nodig het.
[8] Elkeen sal goed insien dat Ek My genade vir niemand vir die grap sal gee nie; want die wedergeborene, ook al het hy die ryk al tienmaal gevind, moet net so goed as elke ander tot My kom as hy iets wil hê, net soos Ekself, toe Ek in die vlees op aarde was, nie kon en mag gedoen het wat Ek wou nie, maar slegs wat Die Een wou, wat My gestuur het. Hy was wel in My, soos Ek in Hom; maar dit was die Gees van God as Vader van die ewigheid. Ek was en is egter Sy siel. Sy besit wel haar eie kennis en bekwaamheid as synde die hoogste siel en die mees voleindigde siel van alle siele, maar tog mag hierdie siel nie doen wat sy wil nie, maar slegs dit, wat Hy wil van Wie Ek uitgegaan het. Al wou die siel ook die laaste bitter kelk tersyde geskuif het, dan tog wou Hy, wat in My was, dit nie toegelaat het nie; daarom het My siel ook dit gedoen wat Hy wat in My was, gewil het.
[9] Daarom moet mense hulle onder `n wedergebore mens nie een of ander permanente wonderdoener voorstel en ook nie iemand wat, omdat hy die ryk van God in hom het, met `n versinde, sogenaamde stralekrans omgewe, wat nooit bestaan het, nóg om die hoof en nóg minder om die buik, dus moet jy hom nie voorstel soos julle heilige beelde nie.
[10] Ook is na die dood van die liggaam van `n wedergeborene, geen wondertekens van heiligheid te ontdek nie, wat veral in die roomse heilige legendes so geprys word. Dus geen tenminste een keer per jaar die opborrelende bloed van die heilige Januarius, geen in goeie staat geblewe tong van Petrus, Antonius of Nepomicenus, geen wonder veroorsakende klere of sandale en nog minder een of ander saligmakende Kapucyner-, Franciskaner-, Minoriete-, Serviete- en nog meer soortgelyke monnikspye (kleed) nie; ook geen mummieagtige, aan ontbinding onderhawige afgelegde liggame nie. Dit alles is nie by die wedergeborene te vinde nie en as dit te vinde sou wees, dan moet elke verstandige mens hom maar net afvra waarvoor dit goed sou wees! Wat sou die salige gees van `n wedergeborene daarby wen, as hom op aarde sulke wonderbaarlike, maar daarby niksseggende onderskeidinge te beurt sou val, wat ten eerste geen nut vir homself het nie, maar sy nog lewende broeders ernstig sou skaad? Dus van dit alles het diegene wat God se ryk gevind het, niks in hulle nie, maar soos gesê was, My genade kry hulle dan eers sigbaar, wanneer hulle dit nodig het.
[11] Ook moet julle jul diegene, wat My ryk na `n lang soeke gevind het, nie as `n soort Kartuisers of Trappiste voorstel nie, wat in alle opsigte vir die wêreld volkome afgestorwe sou wees en hulle met niks meer besighou as met rosekranse, misse en litanieë, met belaglike vastings, veragting vir die vroulike geslag, en streng vervloeking van sondaars en as tydverdryf die beskouing van hulle graftes en doodkiste.
[12] O, dit is geen tekens van wedergeboorte nie, maar inteendeel uitwasse van die duisternis in hulle! Die lig van die wedergeborene ken geen donker kante van die lewe nie; want in hom is dit oral soos `n klaarligte dag.
[13] Graf en doodkis is nie die kentekens van `n wedergeborene wat die ryk van God gevind het nie; want daar vind mense nóg grafte nóg doodkiste, omdat daar geen dooies is nie. Daar is maar net `n ewige opstanding en `n ewige lewe en daarvoor is geen graf of doodkis nodig nie. Want die wedergeborene leef al voortdurend in die gees en beskou die wegval van sy liggaam net so min as `n sterwe, as wat `n mens sy jas in die aand uittrek, of beter nog, as `n lasdraer met `n swaar las, wat hy, as hy op sy bestemming aangekom het, weer neerlê, dit as 'sterwe' sou ervaar.
[14] Om hierdie rede bestaan die dood nie meer vir `n wedergeborene nie. Dit is wel `n heerlike simptoom van die wedergeboorte, maar dit bevind hom binne in die mens en word nie soos `n moderne Paryse jas vir die ‘show’ gedra nie. Ook word die heerlike teken nie as `n sogenaamde gewaad in Trieer ten toon gestel nie, maar is, soos alreeds gesê, inwendig.
[15] Insgelyks is ook die orige tekens van wedergeboorte maar net inwendig in die mens en word maar net uiterlik sigbaar wanneer dit nodig is.
[16] Wie die genade van die profesie het, besit dit slegs dan, as hy haar nodig het en altyd wanneer hy My daarom vra; want niemand kan voorspel as alleen Ek nie.
[17] As Ek dan vir die wedergeborene die woorde in die hart en op die tong lê, dan sal hy voorspel; op alle ander oomblikke sal hy praat soos elke ander mens. So is dit ook met die ander gawes.
[18] Uit dit alles kan mens begryp, dat God se ryk nie so moeilik te vind is nie en dat dit ook nie so moeilik is om die wedergeboorte te bereik soos wat baie mense glo en dink nie.
[19] Mense met die sogenaamde tweede gesig kan mens nie as wedergeborenes beskou, slegs op grond van hulle tweede gesig nie. Die tweede gesig vloei voort uit die gevoeligheid van hulle senuwee gestel, waardeur die siel baie maklik, deur middel van die senuweegees, beelde uit die gebied van die siel in die organisme van die liggaam oordra, omdat juis sulke maklik geprikkelde senuwees in so `n geval nie hinderlik optree nie. Sterk senuwees kan dit gladnie doen nie, vandaar ook dat mense met `n sterk senuwees, selde of ooit die sogenaamde tweede gesig kry nie.
[20] Die tweede gesig is dus by `n mens wat dit besit, nóg as iets goeds, nóg as iets boos te beskou, maar dit is `n soort siekte van die liggaam wat die mense meestal oploop deur allerlei nare gebeurtenisse tydens hulle aardse lewe. Groot droefheid, lang aanhoudende angs, groot skrik en dergelike dinge meer, is gewoonlik die oorsake daarvan, maar soms ook kunsmatige middele soos magnetisme, dronkenskap en so nou en dan verdowing deur vreemde narkotiese kruie. Kort en goed, soortgelyke tekens moet mens in ieder geval nie as tekens van wedergeboorte opvat nie. Dit is reeds daaruit af te lei, dat sulke visioenêre die beelde wat hulle sien, wel ongeveer so vertel soos wat hulle dit voor hulle sien, maar in al hulle vertellings is nêrens `n vaste grond te ontdek waarop dit gefundeer is nie. Ook ontbreek dit by hierdie vertellings aan samehang, al klink dit hoe merkwaardig, dit lê deurmekaar soos neergevalle blare in `n bos.
[21] Die oorsaak daarvan is dit: Omdat gees en siel by sulke mense nog nie met mekaar verbonde is nie, het hulle visioene ook geen grond en bestaan nie, omdat in hulle ook geen verband het wat vir elkeen sigbaar en begryplik is nie, terwyl vir iemand wat wedergebore is, ook al is hy dit nog maar ten dele, elke beskrywing van geestelike dinge die korrekte grond en die duidelikste samehang vertoon.
[22] Dit is dus ook `n teken van die eintlike wedergeboorte en `n baie belangrike onderskeid met iemand wat slegs `n visioenêr is. Daarom moet mense geen onnosele wondere as gevolg van die wedergeboorte verwag nie, maar slegs baie natuurlike vrugte van `n gesonde gees en daardeur die gesond geworde siel.
[23] Die wedergeborene weet, dat mense met die gawe van die Heilige Gees geen goëltoertjies mag uithaal nie, daarom gebruik hy dit maar net - en gewoonlik in die geheim - as dit nodig is.
[24] Wie egter die wedergeboorte wil bereik terwille van watter wonder-eienskappe ookal, die kan verseker wees, dat so `n genade hom nie aan hierdie kant ten deel sal val nie; want dit sou letterlik beteken om die allermooiste pêrels voor die varke te werp.
[25] Liefde tot My, groot goedheid van die hart, liefde tot alle mense, dit saam is die korrekte tekens van die wedergeboorte. Waar dit ontbreek en waar die deemoed nog nie teen elke aanslag bestand is nie, daar help nóg stralekrans nóg monnikspy, nóg visioene van geeste. Sulke mense is dikwels verder van God se ryk verwyder as baie ander wat erg wêrelds daaruit sien, want, soos al gesê was, God se ryk kom nie met uiterlike praal nie, maar slegs inwendig, in alle stilte en ongemerk in die hart van die mens.
[26] Prent dit so diep as wat jy kan in jou gemoed, dan sal jy die ryk van God baie makliker vind as wat jy wel dink. Maar as jy vir jou onder die Godsryk allerlei belaglike dom wondere voorstel en dit verwag - en as dit nie kom nie, dan moet jy dit aan jouself toeskryf, wanneer die ryk van God nie by een of ander van julle kom nie. Die belofte van God se ryk gaan nie met sulke domhede gepaard nie, maar daar waar dit belowe is, daar laat hy hom ook maklik vind. Maar daar is baie mense wat hulle by die soeke na God se ryk gedra soos iemand wat verstrooid is en na sy hoed soek, terwyl hy dit op sy kop het.
[27] Slegs die visioene van `n wedergeborene is korrek; alle ander kan eers dan regmatig word, as dit deur `n wedergebore siel toegelig word. Daarop kan jy vas vertrou. Aan alle ander visioene, drome en pogings tot voorspellings moet `n mens geen waarde heg nie, omdat dit afkomstig is van die bose gespuis, wat by talryke geleenthede die menslike vlees bekruip en daardeur die liggelowige siel met allerlei vuilheid besmet.
[28] Soos wat elkeen nie sulke dwaashede moet glo nie, moet hy wel heeltemal vertrou op die woord van `n werklik wedergebore mens, omdat hy maar net gee wat hy ontvang het - terwyl die ander slegs gee wat hy dink om self te geskep het.
[29] Wie dan indrukwekkend sê: “Ek sê dit en dit is My werk!" glo dit nie en as iemand so spreek, asof hy in die Naam van die Heer spreek, maar dit maar net vanweë sy eie eer en voordeel doen, glo dit ook nie!
[30] Maar wie sonder eiebelang en eersug sê: “Die Heer sê dit", glo dit - veral as daar geen ag geslaan word op die aansien des persoon, want by die wedergeborene is slegs die Heer in aansien en alle mense is Sy broeders!
