 |
Verskillende Slange 251 - 350
EMANUEL SWEDENBORG
Hoofstuk 22
|
| Spring: |
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72. |
|
 |
272. Vers 18. Ook sal dit vir jou dorings en distels voortbring, en jy sal die plante van die veld eet. Deur “dorings en distels” word bedoel vervloeking en verwoesting, en deur “die plante van die veld te eet” word daar aangedui dat hy sal lewe soos `n wilde dier. Die mens lewe soos `n wilde dier wanneer sy interne mens so afgeskei is van die eksterne dat hy daarop inwerk slegs op `n meer algemene manier, want die mens is mens uit dit wat hy ontvang deur die innerlike mens vanaf die Meester, en is `n wilde dier uit wat hy onttrek uit die eksterne mens, wat, afgeskei van die interne, op sigself niks anders is as `n wilde dier nie, en het `n soortgelyke natuur, begeertes, neigings, fantasieë, en sensasies, en ook soortgelyke organiese vorme. Maar nieteenstaande is hy in staat om te redeneer, en, soos dit vir homself blyk, baie goed en slim ook, en het hy dit uit sy geestelike substansie wat hy van die Meester ontvang, wat hy in elk geval so besoedel en verdorwe, en word sy lewe een van boosheid, wat die dood is. Daarom word hy `n “dooie” mens genoem.
|
|
|
 |
|
