 |
Boek 30 - Liggaam – Siel – Gees
BERTHA DUDDE
Hoofstuk 17
|
| Spring: |
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29. |
|
 |
DIE INDIVIDUALITEIT VAN DIE SIEL – DEEL 1
B.D. 5063 - 14 Februarie 1951
Toe My skeppingswil werksaam geword het, het My Wysheid ook die afloop van alles gesien wat My Liefde en Krag geskape het. Ek het die ontwikkelingsgang van die gevalle geestelike gesien, Ek het ook die gedeeltelike terugval in die diepte gesien. Ek het `n leër van oergeskape geeste strydend teen mekaar in die heelal gesien. Ek het die demoniese aktiwiteite oral in die ryk van die geeste gesien en in die skeppings van aardse materiële aard. Ek het die ‘ups’ en ‘downs’ gesien - Ek het vorme gesien wat voortdurend verander. En My Wysheid het die ontsaglike verlossingswerk, wat eens sukses sou oplewer, die allerduidelikste gesien, waaroor My Liefde Haarself verheug het en daarom was My Wil aanhoudend skeppend besig.
Ek het die welslae dus al van die ewigheid af voorsien. Maar Ek het ook die ontelbare oergeskape geeste gesien wat hulleself teen My verset, wat `n oneindige lang tyd nodig sal hê, voordat hulle hulleself sonder weerstand aan My sal oorgee.
Dit maak My egter nie verdrietig nie, want tyd kom nie by My in aanmerking as Ek maar eenmaal My doel wil bereik nie. Tog wyk die verlossingsplan vir die geestelike, wat hulleself teen My bly verset, aanmerklik af van dit van die minder verharde geestelike. Want die eerstes het `n meer eindelose lang ontwikkelingsperiode nodig tot hulle uiteindelike verlossing, en elke periode beteken `n ander verlossingsproses as die van die voorafgaande. Want die sonde word steeds groter, hoe dikwels die vrye wil misbruik word, en die eindstadium as mens verskaf aan die geestelike wese ook die insig, omdat Ek hom die verstand gegee het tengevolge waarvan hy reg van onreg kan onderskei.
Totdat die siel van `n mens gevorm kan word, moet die afsonderlike sielesubstansies deur alle skeppings gegaan het. Die siel het dan al haar partikeltjies, wat eens by `n in geestelike vryheid skeppende oerwese behoort het, byeen gesoek. En die oerwese ontvang as mens dan ook weer die “Ek-bewussyn”, wat hy nie in die voorstadia van die ontwikkeling meer besit het nie.
Die siel bly dan ook in die ryk hierna `n selfbewuste individu, ofskoon sy dan in vereniging met ewe ryp geeste skeppend werk. Sy herken haarself ook as dit wat sy eenmaal was en is onbeskryflik salig in die “Ek-bewussyn”.
Die laaste proef in die lewe op aarde kan egter ook - ofskoon dit nie te swaar is nie - nie deurstaan word nie en dan was My verlossingswerk nie in één ontwikkelingsgang moontlik gewees nie - en moet die wese `n tweede, veel swaarder verlossingsproses deurmaak. Hy móét sy verblyf weer in `n nuwe skepping van stoflike aard neem. Die siel word weer opgelos in ontelbare partikeltjies en na gelang van hulle hoedanigheid, weer in verskillende vorme ingelyf, en die ontwikkelingsgang begin weer opnuut. (hernude kluistering)
En as mens van My afgevalle siel het sy nou haar sonde van afvalligheid veelvoudig vergroot, en moet nou begryplikerwys meer ly as in die afsonderlike ontwikkelingstadia van die voorafgaande periode. Maar tog is My onbegrensde liefde ook nou aan die werk om hierdie siel te help om opwaarts te gaan, sodat sy nou ook weer aan die einde van die aardse weg te staan kom onder die wet van "jy moet" en die siel wat haarself teruggevind het, haarself weer in die vlees kan beliggaam, met die doel om die laaste wilsproef op hierdie aarde te deurstaan.
Hierdie siel kan wel later na haar voltooiing op `n heeltemal ander aardse lewensweg wees en terugkyk op dit wat sy in die voorafgaande periode was, tog is sy dieselfde geestelike wese sodat sy haarself egter eers herken in `n bepaalde toestand van lig, waarin aan haar die herinnering aan vroeër gegee word. Die siel wat na haar liggaamlike dood die hiernamaals ingaan, bly wat sy is en kan steeds hoër en hoër styg. Sy kan met en in vereniging met gelykgesinde geeste ontelbare wesens op die aarde en ook in die geestelike Ryk salig maak. Sy bly egter steeds dieselfde wese en haar “Ek-bewussyn” sal sy nie meer verloor nie.
Sink sy egter in die diepte, dan word ook haar denke verward. Sy herken haarself nie meer nie en kan by `n totale wegsinking weer tot vaste substansie verhard, dus weer die ontwikkelingsgang begin in `n nuwe skepping van die aarde.
Slegs in `n bepaalde graad van rypheid herken die wese haarself. En hierdie rypheidsgraad word bereik, sodra die siel haarself kan beliggaam as mens. Om welke rede dus die mens `n helder “Ek-bewussyn” het wat die siel ook nie meer verloor nie, tensy sy weer in die diepste duisternis terugval waarin sy haarself nie meer herken as dit wat sy is en wat sy was nie.
Ek bring vir My al die geestelike weer byeen wat eens verlore gegaan het. Ek wil hulle weer net so terugwen soos wat hulle van My uitgegaan het. Ek wil vry, in hoogste volmaaktheid staande en van liefde gloeiende engele aan My Hart druk en Ek sal die doel bereik, ook al sal Ek ewighede daarmee gemoeid wees, want My Liefde, Wysheid en Mag is onbegrens en nooit sal My Wil om te skep stop nie, tot ook die laaste geestelike wese verlos is en My kind geword het.
AMEN
|
|
|
 |
|
